Mindfulness is bewuster leven met aandacht voor de kleine dingen in het leven. Leven in het nu en niet met je gedachten afdwalen naar het verleden of de toekomst is hierbij het streven. Proberen om de dingen niet op de automatische piloot uit te voeren, op je ademhaling letten en je leven niet te laten leiden door verplichtingen horen hier ook bij. Zelf probeer ik hier heel bewust mee bezig te zijn en daarom beantwoord ik de vragen in deze laatste Hoe mindful is… zelf.
Vandaag worden de vragen beantwoord door de persoon achter deze blog Anita. Moeder, vrouw van en een tikkeltje eigenwijs. Door een burn-out ben ik deze blog begonnen om te kunnen produceren in plaats van alleen maar te consumeren op het internet. Dat en moeder worden hebben mijn leven totaal veranderd.
Hoe omschrijf je jouw levenshouding?
Ik probeer mijn leven niet te veel te laten leiden door emoties en probeer de zaken te relativeren. Niet dat ik de dingen af wil zwakken of extreem nuchter wil bekijken maar ik zorg dat ik het in een bepaalde context plaats. Ik ben altijd maar door en door gegaan waarbij ik mezelf dubbel en dwars voorbij ben gelopen. Dit heeft mij laten inzien dat de houding die ik had tegen over mezelf en anderen niet de juiste was. Ik mag meer egocentrisch zijn en mijn hart laten spreken. Nieuwsgierig zijn en zelfreflectie helpen mij daarbij.
Kan je geduld opbrengen bij de dingen die je doet?
Het ligt er vaak aan hoeveel taken er op mij liggen te wachten en hoe mij stemming die dag is. Als ik teveel moet (van mezelf) en mijn dochter is veelvuldig aan het jengelen dan is mijn geduld meestal minder. Merk ik dat dit het geval is dan laat ik vaak de boel de boel en geef ik haar even flink wat aandacht. Als we dan zo aan het lachen zijn samen en ik weer begin aan de taak die op mij ligt te wachten dan lukt dat vaak beter.
Stresskip of de rust zelve?
Als de dingen niet gaan zoals ik zou willen dan kan ik nogal stressen. Vooral als ik een aantal ballen de lucht in moet houden en er een tijdsdruk is. Wat mij tegenwoordig erg goed helpt is aan het begin van de dag een to do lijst maken in mijn bullet journal. Hierdoor heb ik meer orde, geeft het creatief bezig zijn mij rust en werkt het afstrepen bevrijdend. Daarnaast spiegelt mijn dochter ook mijn gedrag. Als ik meer rust uitstraal, kan ook zij de rust meer bewaren en gaat het beter.
Heb je moeite met loslaten of gaat dat je gemakkelijk af?
Ik kan nogal eens blijven hangen in een gebeurtenis, dit beïnvloed dan vaak mijn verdere dag. Zeker als emoties hoog oplopen dan is loslaten erg lastig. De laatste jaren zijn er nogal wat lastige dingen voorbij gekomen en ik kan nu eindelijk zeggen dat ik het achter mij heb gelaten. Verdriet mag er zijn maar dat moet niet de overhand gaan nemen. En zeker niet over iets wat al een tijd geleden is gebeurd. Als dat wel het geval is dan zegt dat mij dat het nog niet verwerkt is of een plekje heeft gekregen.
Kan jij mild naar jezelf kijken zonder te oordelen, kan je jezelf dus accepteren zoals je bent?
Dat wisselt per dag moet ik zeggen. Ik ben nooit echt tevreden geweest met mijn uiterlijk en dan met name mijn buik. Nu na de zwangerschap is dit alleen maar erger geworden maar daar ga ik aan werken. Verder kan ik best streng voor mezelf zijn en verwacht ik vaak meer dan dat nodig is, waardoor ik dan juist in een passieve bui beland. Helemaal niet handig natuurlijk want dan komt er niets uit mijn handen.
Kan je telkens weer met een frisse blik ergens naar kijken en opnieuw beginnen?
Elke dag is een nieuw begin en zo probeer ik de dag ook aan te gaan. Als ik gewekt wordt door mijn dochter, haar uit bed haal en een dikke knuffel krijg dan kan mijn dag al niet meer stuk. Waar ik wel bij moet zeggen dat het geen extreem vroege vogel is. Daarnaast ben ik een doorzetter en als iets niet lukt dan probeer ik het op een ander tijdstip weer opnieuw. Soms ben je zolang met iets bezig dat je het even niet meer ziet. Even wegleggen en daarna weer met een frisse blik naar kijken helpt zeker.
Welke energievreters wil je de baas zijn?
Teveel in gedachten zijn en dingen niet meteen doen. Ik kan soms zo lang over iets nadenken en piekeren over randzaken dat ik de uiteindelijk stap niet durf te zetten. Ik mag meer vanuit mijn hart gaan leven in plaats van in mijn hoofd te zitten. Laatst volgende ik een webinar over de juiste keuzes maken en één ding is daar al uitgekomen. Dat is dat ik weer ben gaan bloggen. Ik werd er altijd blij van en pakte daardoor meer aan maar die passie was ik verloren. Tot nu!
Hiermee sluit ik dan ook deze rubriek af. Aan iedereen, onwijs bedankt voor het invullen van deze kwetsbare vragen. Het heeft deze rubriek tot een succes gemaakt!
Volg mindjoy op
Bloglovin | Instagram | Twitter | Facebook | Pinterest
Leuk om ook je eigen antwoorden te lezen!
Heel erg leuk dat je hem nu zelf ook hebt ingevuld. Mooi om te lezen.
Leuk om te lezen en veel is zo herkenbaar! Qua geduld laat ik ook veel maar varen bij m’n dochter, omdat het dan gewoon veel gezelliger is in huis. Stress en haast maakt het toch vaak minder leuk. En is eigenlijk zelden nodig.
Dat piekeren had ik best wel erg, maar dat is bij mij echt verbeterd sinds ik mediteer en daardoor mindfuller bezig ben. Elke keer als ik pieker en ik merk het op, dan ga ik gewoon naar de mooie dingen om me heen kijken. Dat klinkt heel simpel, maar het is ook best simpel. Ik pieker bijna altijd over dingen die ik toch niet kan veranderen en voor de rest plan ik tijd in om er over na te gaan denken.
Jammer dat de rubriek stopt, ik heb hem best vaak gelezen.
Mediteren heb ik een tijd geprobeerd maar kreeg het niet voor elkaar om het goed in te voeren in mijn dagelijkse leven. Heb nu op mijn Fitbit wel een relaxmodus en die zet ik wel regelmatig aan. Goed om je heen kijken doet ook veel voor je humeur. Kan zo genieten als ik naar mijn dochter kijk en hoe zij de wereld bekijkt!
Mocht iemand nog graag willen dan wil ik nog wel overwegen om de rubriek te heropenen hoor 😉
Mooi omschreven Anita! En herkenbaar voor velen denk ik.
Veel succes!