Hoe mindful is Brenda Lelie

Mindfulness is bewuster leven met aandacht voor de kleine dingen in het leven. Leven in het nu en niet met je gedachten afdwalen naar het verleden of de toekomst is hierbij het streven. Proberen om de dingen niet op de automatische piloot uit te voeren, op je ademhaling letten en je leven niet te laten leiden door verplichtingen horen hier ook bij. Zelf probeer ik hier heel bewust mee bezig te zijn, maar ik vroeg mij af hoe jij dat doet. Een nieuwe rubriek, hoe mindful is…, is hiermee geboren. Elke eerste maandag van de maand laat ik een ander aan het woord door het invullen van onderstaande zeven vragen, enjoy!

Vandaag worden de vragen beantwoord door Brenda van Brenda Lelie. Levenslooppsycholoog met een eigen bedrijfje in Mindfulness en studiebegeleiding. Woont samen met vriend en kat en houdt van cider, yoga en Zweden.

Hoe omschrijf je jouw levenshouding?

Ik sta heel positief en optimistisch in het leven. Samen met mijn nuchtere kijk op alles maakt dat ik me niet heel makkelijk uit het veld laat slaan. Verder geloof ik heel erg in simple living, dingen niet te ingewikkeld maken en ook niet een heel spannend leven verwachten. Geen spectaculaire vakanties of elk weekend een feestje dus voor mij. Maar gewoon lekker met een boek op de bank of kamperen in Europa. En daar dan tevreden mee zijn.

Kan je geduld opbrengen bij de dingen die je doet?

Ik kan heel goed geduld opbrengen als ik een priegelklusje moet doen, zoals de kerstlichtjes uit de knoop halen. Maar ik merk soms wel dat ik ongeduldig wordt als ik aan de toekomst denk. Aan wat ik qua werk bijvoorbeeld de komende jaren allemaal wil gaan doen. Dan wil ik al mijn plannen het liefste NU uitvoeren terwijl ik weet dat veel dingen tijd en geduld kosten. Maar als ik dat merk kan ik ook wel weer om mezelf lachen en dit ongeduld relativeren.

Stresskip of de rust zelve?

Over het algemeen ben ik de rust zelve. Kan heel makkelijk denken: oh, dan ben ik maar een paar minuten later. Maar ik neem stress van anderen wel heel makkelijk over. Rustig blijven in een situatie waarin iedereen als een kip zonder kop aan het rennen is lukt mij nooit zo goed. Me daar echt voor afsluiten lukt me niet zo goed. En ik ben me er bovendien lang niet altijd bewust van dát ik bijvoorbeeld stress overneem. Dat is dus nog wel een leerpuntje voor mij.

Heb je moeite met loslaten of gaat dat je gemakkelijk af?

Loslaten vind ik best wel lastig. Lastige dingen die overdag gebeurd zijn kunnen soms ’s avonds als ik in bed lig nog uitgebreid langskomen en blijkbaar willen mijn hersenen dat dan nog even uitgebreid analyseren. Ik merk wel dat ik sinds ik aan Mindfulness doe hier veel meer bewust van ben. En het ook minder zie als iets onvermijdelijks. Als ik het nu opmerk dan probeer ik me op een ontspannen manier op mijn adem te concentreren en vaak gaan de piekergedachten dan vanzelf wel wat naar de achtergrond.

Kan jij mild naar jezelf kijken zonder te oordelen, kan je jezelf dus accepteren zoals je bent?

Meestal wel. Hoewel ik soms wel geneigd ben mezelf te vergelijken met anderen. En dan bijvoorbeeld het gevoel kan hebben nog maar weinig bereikt te hebben. Maar als ik dat opmerk, en dat lukt me sinds ik Mindfulness beoefen steeds beter, dan kan ik mezelf ook wel van een afstandje bekijken en zien dat het best meevalt. Ik vind het wel grappig eigenlijk hoe je je eigen successen zo makkelijk kan relativeren terwijl je bij anderen veel sneller denkt van: wow, die heeft echt iets bereikt. Dat heeft er natuurlijk ook alles mee te maken dat de meeste mensen negatieve dingen niet delen, zeker online niet, en je daar veel minder van meekrijgt bij anderen.

Kan je telkens weer met een frisse blik ergens naar kijken en opnieuw beginnen?

Dat vind ik denk ik het lastigste aspect van Mindfulness. Vooral toen ik laatst een stilteretraite deed waar veel gemediteerd werd liep ik daar enorm tegenaan. Ik merkte dat ik heel ongeduldig werd en het heel snel gezien had met de zit- en loopmeditatie. Dat gevoel van ongeduld probeerde ik dan ook maar gewoon steeds weer te benoemen in de meditatie. Daar ging het niet van weg maar dan werd ik er wel wat minder door in beslag genomen.

Welke energievreters wil je de baas zijn?

Werken achter een bureau is echt een energievreter merk ik. Maar in veel gevallen onoverkomelijk. De afgelopen jaren heb ik heel wat uren achter mijn laptop en boeken doorgebracht tijdens mijn studie psychologie aan de Open Universiteit. Nu ik aan de slag ben met mijn bedrijf wil ik het computerwerk zo veel mogelijk beperken. Of in ieder geval beter in evenwicht brengen met meer actieve activiteiten. Ik merk dat ik dan veel meer energie heb.

Wil jij ook bovenstaande vragen invullen in deze rubriek? Neem dan even contact met mij op via het contactformulier of onderstaande social media kanalen.

Bloglovin | Instagram | Twitter | Facebook  | Pinterest