Momenteel kan ik mijn werk niet volledig uitvoeren omdat een cliënt op mijn duim geslagen heeft. Helaas is dit niet het eerste ‘bedrijfsongeval’ wat ik heb meegemaakt tijdens het werken in de gehandicaptenzorg. Als jongvolwassene bedenk je wat je later wil worden en kies je een beroep, niet wetende wat er allemaal precies bij komt kijken. Natuurlijk wordt je gewaarschuwd voor het werken bij de brandweer, politie, het werken op grote hoogtes en met machines omdat dit risicovolle beroepen zijn. Maar het werken in de zorg brengt ook risico’s met zich mee en daar wordt niet altijd voldoende aandacht aan besteed buiten de instellingen. Als ik vertel dat ik in de gehandicaptenzorg werk hebben mensen altijd respect voor je en vinden het knap dat ik dit werk kan doen. Niet wetende dat het ook de nodige risico’s met zich mee brengt.
Risico’s van het werken in de gezondheidszorg
De zorg in Nederland is breed, maar de risico’s kun je in paar categorieën onderverdelen. Fysieke belasting is het meest bekende risico omdat je met mensen werkt die hulp nodig hebben, lichamelijk beperkt zijn en ze zichzelf bijvoorbeeld niet kunnen verplaatsen. Op ergonomische gebied wordt hierdoor goed gekeken wat nodig is. Daarnaast heb je risico’s die meer bij de verpleegkundige tak voorkomen, namelijk de prikaccidenten en blootstelling aan bepaalde chemicaliën. Ook hier zijn strenge protocollen die nagestreefd dienen te worden. En als laatste heb je de psychosociale risico’s zoals agressie, geweld, het onregelmatig werken en vergeet vooral niet de werkdruk. Doordat je met mensen werkt die verstandelijk beperkt en/of een psychische problematiek hebben en de zorg 365 dagen per jaar en 24 uur per dag doorgaat kan dat een grote druk leggen op persoonlijke en sociale aspecten van je leven.
Mijn bedrijfsongevallen
Zeven jaar geleden ben ik uitgegleden op een net gedweilde keukenvloer waar geen waarschuwingsbord bij stond. Dit kan helaas iedereen overkomen en overal gebeuren. Bij mij heeft het er alleen voor gezorgd dat ik er chronische rugklachten aan over heb gehouden en hier altijd rekening mee moet houden. Vier jaar geleden ben ik door een cliënt in mijn oog geprikt waardoor mijn hoornvlies beschadigd was. Ik werkte toen met een doelgroep die met regelmaat fysiek agressief waren naar anderen. Tijdens de aanval van de desbetreffende cliënt schoot haar hand door mijn afwering heen en in mijn oog. Gelukkig heb ik hier verder niets ernstigs aan overgehouden, ik heb alleen nog wel een jaar lang last gehad van mijn wang.
En dan heb je mijn huidige ongeval waarbij mijn duim een flinke klap heeft gekregen. Hier ging het ook om een agressieve uiting van een cliënt en mijn duim zat tijdens de ‘aanval’ in de weg. Wat dit voor gevolgen gaat hebben is nog niet duidelijk, maar nu (6 weken na het ongeval) ben ik helaas nog niet veel verder en ben ik onder behandeling bij het handencentrum. Mijn burn-out kun je hiernaast eigenlijk ook als psychosociaal risico bestempelen, maar ook hierbij geldt dat dit iedereen in welk vakgebied dan ook kan overkomen. Helaas heb ik al heel wat lichamelijk problemen gekregen door het werken in de zorg, maar ik blijf het toch een prachtberoep vinden. Alhoewel ik liever op een andere manier (als orthopedagoog) met de doelgroep wil werken. Maar helaas liggen de banen niet voor het oprapen en werk ik als WO afgestudeerde gewoon weer op de groep.
Wat voor werk doe jij en zitten er risico’s aan dat vak?
Tja, Anita heel herkenbaar en zo zal het altijd iets zijn in de zorg!
Heel veel beterschap met je duim en tot gauw!
Jammer eigenlijk dat het altijd iets moet zijn! Thnx voor de beterschapswens en idd tot snel weer!
Prachtig beroep inderdaad, met ook lichamelijk toch heel wat nadelen. Sterkte met je duim!
Bedankt voor de beterschapswens!