Vandaag op ‘mindfulness maandag’ hoe je voor jezelf op kan komen
Opkomen voor een ander lukt meestal wel maar het kost meer moeite om dat ook op jezelf toe te passen. Je bent bang dat je ideeën niet goed genoeg zijn, dat je spijt gaat krijgen als je iets tegen een ander zegt of om de controle uit handen te gaan geven? Vaak zitten er een hoop irrationele gedachten in ons hoofd die de overhand nemen en een volledig rampscenario aan het bedenken zijn. Deze obstakels kunnen je onzeker maken en ervoor zorgen dat we niet voor onszelf op durven te komen. Je eigen mening en gevoel moeten geuit worden, jezelf minder voelen dan een ander heeft totaal geen nut. Maar hoe pak je dat aan?
Angsten aan de kant zetten
Ga op zoek naar de obstakels en het gedrag wat je in de weg zit om voor jezelf op te komen. En nog belangrijker, spreek dit uit. Als een ander weet wat jouw behoeften zijn en waar je moeite mee hebt dan kan daar eventueel rekening mee gehouden worden. Dat zou jij voor een ander namelijk ook doen nietwaar? Wat jij denkt, wil en voelt is net zo belangrijk als die van je collega, vriendin of partner. Vooral het aangeven van grenzen kan ontzettend moeilijk zijn, maar je moet niet altijd voorbij laten gaan aan je eigen wensen en verlangens. Jij mag er ook zijn en je mening mag gehoord worden. Bedenk of je iets wel echt wil en stel je niet afhankelijk op. Perfectionisme kan je hierin soms ook tegenhouden. Wat als de ander het niet goed genoeg vindt? Controle kunnen we niet altijd hebben en invullen van de reactie van de ander zorgt alleen maar voor meer beren op de weg.
Zelfonderschatting
Ga de discussie aan en oefen desnoods eerst met iemand die je vertrouwd. Je moet er namelijk wel voor zorgen dat je het op een goede manier uit. Hoe? Op een open, directe en redelijke manier waarbij je ook rekening houdt met de mogelijke gevolgen wat dat voor een ander kan hebben. Er zit namelijk een verschil tussen assertief en agressief gedrag. Soms wil je zo graag laten weten wat je ervan vindt. Maar omdat je het te lang voor je hebt gehouden kan het anders overkomen dan je eigenlijk bedoeld. Wees daarom altijd respectvol en generaliseer niet. Niet iedereen is namelijk hetzelfde en je vriendinnen zullen ook niet allemaal hetzelfde reageren. Vind je het moeilijk? Vraag dan om bedenktijd of zeg nee in plaats van misschien. Zo geef je jezelf de kans om goed over de kwestie na te denken. Heb je de angst dat de ander je afwijst? Bedenk dan dat zij ook wel eens onzeker zijn. Maar wil je serieus genomen worden dan moet je jezelf wel laten zien en voor jezelf opkomen.
Vroeger vond ik het altijd ontzettend moeilijk om voor mijzelf op te komen. Ik durfde geen nee te zeggen, vond dat mijn mening er niet zozeer toe deed en was ontzettend verlegen. Assertief zijn was voor mij eigenlijk het moeilijkste wat er was. Maar naarmate de jaren verstreken moest ik wel uit mijn schulp kruipen en laten zien wie ik was en wat in huis had. Hier is niet altijd gemakkelijk geweest en met tijden ben ik nog wat terughoudend maar voor mijzelf opkomen gaat mij nu goed af. Jij kan het ook!
Tip: zegt het in de ik-vorm, vertel wat je van de ander zou willen en zeg het met een vriendelijke lach op je gezicht. Dan komt het zowel krachtig als verzachtend bij de ander binnen.
Kom jij voor jezelf op?
Mooi artikel hoor! Goede afsluitende tip!
ik merk dat dit me steeds iets beter af gaat..
gisteren toevallig, ex regelt wat met zoon, ik zeg dat hij het eerst met mij had moeten overleggen en we dus wel zullen zien, hij loopt boos weg..
Meestal houd ik mijn mond maar, want dan blijft het stil… Nu is er kans op een hele dag, week gezeur en gezeik…
maar het viel mee, niets..
In een groep vind ik dat weer moeilijker, dan blijf ik toch liever op de achtergrond
Ja er zit idd een verschil tussen 1 op 1 en in een groep. Druk neemt dan alleen maar toe! Maar wat fijn dat je er wat van gezegd hebt!
Gelukkig heb ik hier tegenwoordig steeds minder last van. Vroeger ging het anders, ik bestond niet en ging mee met anderen. Ik merk dat hoe ouder ik word hoe meer ik mezelf centraal stel. Niet egocentrisch bedoeld want ik ga door het vuur voor mijn gezin en hak nog liever mijn armen eraf dan dat zij iets moeten missen. Maar ik weet nu ook dat als ik gelukkig ben (en dus voor mezelf durf op te komen) zij ook gelukkig zijn met een happy mom en vrouw.
Mooi artikel weer Anita.
Veel leer je ook door het doen en zeker als pubermeisje is zoiets ontzettend moeilijk.
Het blijft moeilijk voor me, maar ik doe het steeds meer. Aangeven dat iets teveel is bijvoorbeeld.
Steeds een beetje meer 🙂 Goed geschreven.
Heel goed artikel! Bij mij is er nog wat werk aan de winkel, maar gaat steeds beter. Mijn man merkt het gelukkig snel wanneer ik ergens mee zit. In plaats van te zeggen nee er is niks (wat ik eerst vaak deed) deel ik mijn gedachtes nu met hem en dat voelt goed. Nou wil ik leren om dat ook bij anderen te kunnen/durven.
Ik begin dit ook steeds belangrijker te vinden om ook op een respectvolle manier te doen. Vroeger was dat echt een hell voor mij, nu wordt neen zeggen steeds makkelijker. Ook mijn eigen mening is steeds meer uitgesproken. Wel merk ik dat het op een constructieve manier overbrengen van een boodschap toch niet altijd eenvoudig is!
Een boodschap kan je ook niet altijd goed verpakken en soms komt het ook niet bij een ander binnen. Als je er zelf maar altijd achter staat!
Ik denk dat je hoofd/gedachten je grootste vijanden zijn op weg naar een gelukkig leven! Dus als je die durft uit te spreken en durft om te vormen dan moet de rest vanzelf veel gemakkelijker gaan 🙂
Zo knap dat je dit met ons deelt! Ik bewonder jouw kracht en doorzettingsvermogen 🙂
Oh dank je Kim *bloos*
Nee zeggen was voor mij ook heel moeilijk vroeger, maar eigenlijk sinds een klein jaar nu gaat het gelukkig steeds beter. Voor jezelf opkomen is zo belangrijk, anders loopt alles in je gedachten heel hoog op en mocht je het uiteindelijk dan wel zeggen dan kan het inderdaad heel anders overkomen. Ik probeer nu steeds meer aan te geven als iets niet lukt, nee te zeggen en wat heel goed helpt is ook bewust te zijn van het feit dat ik het andersom helemaal niet erg zou vinden als iemand zoiets tegen mij zou zeggen. Dan zou ik juist zoiets hebben van ‘goed dat je voor jezelf bent opgekomen’! Met die gedachte is het ook al veel makkelijker om dat zelf ook te doen. 🙂
Andersom denken is ook een hele goede truc idd! Thnx Xaviera en fijn dat het je ook steeds beter afgaat!
Ik worstel hier nog steeds mee. Vind het erg moeilijk, waarschijnlijk omdat ik teveel nadenk over hoe ik dan overkom op anderen en wat ze dan wel niet van me vinden. Daarnaast vind ik ook dat als ik de confrontatie aan (wil of moet) gaan, dat ik goede en duidelijke argumenten moet hebben. Vaak heb ik dat dan ook niet of denk ik misschien dat ik die niet heb. Lastige situatie dus, maar fijn geschreven artikel in ieder geval. Hoe meer ik erover lees hoe meer het moet doordringen toch 😉
Soms moeten we niet teveel argumenten klaar hebben staan maar goed luisteren naar de ander en daar weer op reageren. Hopelijk lukt het je steeds makkelijker op den duur.
Wat een goed artikel 🙂 Het lukt steeds beter… beetje bij beetje !
Ik probeer steeds een goed evenwicht te vinden tussen kiezen voor mezelf en mezelf opzij zetten voor een ander.
Altijd maar assertief zijn wil ik ook niet. Het geeft ook een héél fijn gevoel als je iets voor een ander doet, óók als je er geen zin in had. En wat een geweldige foto plaatste je bij dit artikel!
Daar heb je gelijk in! Soms verzet je jezelf zo en blijkt het achteraf alleen maar mee te vallen.
Handig artikel weer Anita! Ik merk dat ik er soms meer moeite mee heb dan anders. Ligt er bij mij heel erg aan wie ik voor me heb, of dat een bekende is of juist iemand die ik niet goed ken. Die stel ik dan al snel boven mij, dus durf ik minder snel iets te zeggen. Gelukkig heb ik de laatste jaren al veel meer voor mezelf op durven komen dan eerst
Redelijk denk ik. Maar ik vind dat er ook best veel mensen zijn te pas en te onpas voor ‘zichzelf opkomen’ en dan bijvoorbeeld voorkruipen in de winkel. Soms wordt voor je zelf opkomen ook wel eens misbruikt vind ik.
Dat is idd de andere kant en de agressieve manier. Nee daar sta ik ook zeer zeker niet achter!
Mooi geschreven. Iets waar ik aan moet werken…. Bedankt voor de tips
Heel fijn artikel zeg dame. Ik heb op de harde manier geleerd om voor mezelf op te komen en kan dit eigenlijk ook echt altijd goed. Nee zeggen is iets heel anders haha, want dan ga ik aan mezelf twijfelen of ik het wel goed doe. Eigenlijk heel raar trouwens dat het ene mij wel heel makkelijk af gaat en het andere niet hihi. X