Het is alweer 6 maanden geleden dat er een mamaupdate verscheen op Mindjoy. En sindsdien is er veel veranderd dat kan ik je wel vertellen. Zo kan ze zelfstandig tot zit komen, kruipt ze en kan ze zelfs stapjes zetten langs de rand van de tafel. Onze kleine dame is niet meer zo klein maar wel petit. Heeft momenteel 4 tandjes en heeft helaas haar eerste oorontsteking al te pakken gehad. En was ze natuurlijk net zo lang uit de buik als dat ze erin heeft gezeten. Het was een tijd vol grote mijlpalen.
Uit de spreidbroek en sprongen in ontwikkeling
Door de stuitligging was er sprake van heupdysplasie bij J. Na een bezoek aan de kinderorthopeed kwamen we thuis met een spreidbroek, de pavlik bandage. Deze heeft ze 6 weken 23 uur per dag moeten dragen en daarna mocht hij 6 weken alleen ’s nachts om. Na die eerste 6 weken gingen de ontwikkelingen snel. Dezelfde week kon ze omrollen van rug naar buik en andersom. Deed haar eerste pogingen tot tijgeren wat haar lukte met 7 maanden. Trok zichzelf op met 8 maanden en moesten zowel de box als het ledikant op de laagste stand gezet worden. Met 9 maanden kroop ze en lukte het haar eindelijk om zelfstandig tot zit te komen. Ook zette ze haar eerste stapjes achter de loopwagen en lukt het haar zijwaarts. Ik heb geen idee wat de gemiddelden zijn maar heb het idee dat ze redelijk snel is. Zo ontzettend knap allemaal! Het brabbelen heeft daarnaast plaats gemaakt voor meer verstaanbare woorden zoals mama en papa. Al zegt ze het nog meer achter elkaar en nog niet helemaal gericht.
Het moederschap
Doordat ik sinds het begin dus thuisblijfmoeder ben maak ik alles van onze kleine dame mee. Gezegend dat ik ben dat ik het allemaal mee kan maken is het met tijden best zwaar. Daarbij kan ik mij indenken dat werken én moederschap ook ontzettend zwaar is. Maar de enige rol die ik momenteel vervul is die van moeder en begin werk echt wel te missen. Daarom is het goed dat ik nu mijn blog weer oppak en er hopelijk snel een werkgever is die mij de kans geeft om weer aan de slag te gaan. Vorige keer liet ik ook weten dat mijn duim overbelast was. Dit kwam door de hormonen en de vele handelingen die ik ineens met mijn hand moest doen. Na een paar maanden fysio- en ergotherapie ging het gelukkig weer stukken beter maar het blijft altijd iets om rekening mee te houden. Zoals natuurlijk met alle lichamelijke ongemakken. De nachten gaan gelukkig goed en dat je door kan slapen helpt om de dagen beter aan te kunnen. Dat merkten we wel toen ze nachten lang ineens krijsend wakker werd en we soms tot wel 2 uur met haar bezig waren.
Voeding en grote verandering
Momenteel zitten we op 3 flessen, eet ze stukjes fruit, brood en bijna een volwaardige avondmaaltijd. Doordat ze nu eindelijk ook een boventand heeft, gaat (af)bijten steeds beter en proberen we de stukken wat groter te maken. Wat ons en J. erg goed heeft gedaan is dat ze sinds dat ze 6 maanden is 1 dag per week naar het kinderdagverblijf gaat. Ze vindt het daar onwijs leuk en dat geeft mij ook een fijn gevoel. Zo leert ze ook spelen met andere kindjes en verzorgd te worden door anderen. Het was wel ontzettend wennen om onze dochter daar achter te laten maar ze is in goede handen. Wat ook ontzettend leuk is om te zien is de interactie tussen haar en Louie. Ze volgt hem en sprint er vervolgens achteraan. En Louie is elke keer weer blij als ze uit bed komt en begroet haar dan vol enthousiasme. Dat worden echt dikke maatjes.
Vind je de ontwikkelingen ook zo snel gaan het eerste jaar?
Volg mindjoy op
Bloglovin | Instagram | Twitter | Facebook | Pinterest
Leuk dat je het bloggen weer oppakt en hopelijk snel een leuk baantje. Werken en moederschap is inderdaad zwaar maar ook fijn om af en toe onder de mensen te zijn. Ik vind het ook ontzettend snel gaan allemaal. Kan het niet geloven dat Nolah alweer bijna 1 jaar is.
Vooral dat idd, onder de mensen zijn, mis ik! Bijna geen baby meer, waar blijft de tijd 😉
Wat een leuk verhaal!
Welcome back!<3
Thnx!
Wat fijn dat het zo goed gaat! Volgens mij is ze heel goed op schema 😉 En leuk dat het zo goed klikt met Louie 🙂
Ja het is toch maar afwachten hoe de hond reageert hé! Gelukkig is hij nog jong dus niet mega lang alleen onze aandacht gewend.
Wat heerlijk om te zien dat je het bloggen weer oppakt. Ik heb deze week nog aan je gedacht en me afgevraagd hoe het met je ging. J. is inderdaad erg goed mee met alles, een tikkeltje sneller dan gemiddeld volgens mij. Al heb ik ondertussen gemiddeld ook los gelaten en laat ik onze kleine meid gewoon lekker gaan op haar tempo. En dat werkt het best. Maar hé, wat gaat het echt ongelofelijk snel! En langs de ene kant zit je te wachten op dat eerste begrijpbare woordje en anderzijds zou je de tijd willen stoppen om ze voor eeuwig lekker te kunnen knuffelen.
Ah wat lief! Gemiddeld is ze hier ook zeker niet, ook niet wat betreft gewicht. Als ze zich maar goed ontwikkeld is het goed! Voor je het weet willen ze alles zelfstandig doen, wat was het dan toch heerlijk dat ze zo bij je wilde liggen 🙂
Wat leuk om een update te lezen :-). Fijn dat louie zo’n grote fan is :-).
Zo leuk om te lezen.