Een duur koophuis (liefst vrijstaand of twee-onder-één-kap), leaseauto, twee kinderen en een belangrijke prestatiegerichte baan. Het lijkt tegenwoordig de standaard te zijn waar je aan moet voldoen. Het begint mij steeds vaker op te vallen en ik zet mij er steeds meer tegen af. Nee ik voldoen hier niet aan maar is dat erg? Tel je dan niet meer…
Waarom zijn we zo statusgericht?
Lees verder....
